خدای من
از این که مرا پذیرفتی
و خودت را به من شناساندی
چقدر ممنون و خوشحالم
برای همه همین را آرزو دارم
اما بالاخره آن آدمی که تو می خواهی می شوم؟
چقدر حسرت روزهای غافل از تو را می خورم!!
چگونه به بچه ها تو رابشناسانم تا آنها غافل از تو نشوند و مثل من حسرت نخورند؟!
خیلی بیشتر از این ها به من ظرفیت شناخت و عشق خودت را بده.
از این که تو را یافته ام، شگفت زده ام!
چقدر من، شگفت انگیزم!!!
تو دیگه کی هستی!!!
چکار کردی!!!!
چقدر زندگی با تو هیجان انگیزه!!!
غافل ها فکر می کنند تو بدی
یا زندگی با تو خسته کننده است!
همه شان را به خودشان و به خودت هدایت کن.
