بسم الله الرحمن الرحیم

خلاصه ی تمام قرآن، “بسم الله الرحمن الرحیم” است، از این رو، این خلاصه در ابتدای هر سوره آمده است تا تفصیلی از این خلاصه، در بعضی یا همه ی حوزه های آن مطرح گردد.

از کتاب: تدبر در قرآن

نویسنده: ولی الله نقی پور

ص: 537

بسم الله الرحمن الرحیم

شیطان قسم محکم محکم خورده است که سر راه مستقیم خدا می نشیند:

….لاقعدنّ لهم صراطک المستقیم…..” سر راه گمراهان که نشستن ندارد!!  آنها خودشان در بیراهه اند!!!

و امام علی علیه السلام فرموده اند: ” انا صراطُ المستقیم”.

نتیجه گیری با خودتان!!!

بسم الله الرحمن الرحیم

 خداوند مهربان در سوره بقره از آیات 263 تا 274 مسئله انفاق را مطرح می کند:

آیه 263: اگر نداری با گدا خوب حرف بزن.

آیه 264: منت نگذار.

آیه 265: هدف انفاق.

آیه 266: ثواب انفاق.

آیه 267: خوب خوب ها را بده.

آیه 268: شیطان نمی گذارد.

آیه 269: بشر با انفاق کردن، حکیم می شود.

آیه 270: خدا از انفاق ما خبر دارد.

آیه 271: مخفی و آشکار انفاق کنید.

آیه 272: هر چه بدهی، به شما برمی گردد.

آیه 273: به فقرایی بدهید که …..

آیه 274: شب، روز، کم، زیاد، بده.

پس یکی از راه های حکیم شدن، انفاق کردن است.چون محبت ما را به مال و دنیا کم می کند و در نتیجه علاقه به آخرت زیاد می شود. به این ترتیب با فقیران در ارتباط خواهیم بود و زمینه تشکر از خدا فراهم می شود. اگر شکر کنیم: لَاَزیدنّکم

بسم الله الرحمن الرحیم

چرا در قرآن تکرار وجود دارد؟

-تکرار همیشه بد نیست. در مباحث علمی تکرار بد است. کلنگ با تکرار زدن، چاه می کند.

- در مباحث تربیتی، تکرار باید باشد. ورزشکار در اثر تکرار بدنش ورزیده می شود.

- تکرار وسیله ی رشد است.

- قرآن کتاب هدایت و تربیت است. وسوسه ی شیطان دائمی است پس تکرار باید دائمی باشد تا نتیجه بدهد.

- در هر تکرار حکمت های نهفته است و در واقع تکرار نیست. اگر ده خودکار داشته باشیم و دهمی اش سر نداشه باشد، می فهمیم چرا سر ندارد!!

بسم الله الرحمن الرحیم

“وننزّلُ منَ القرآن ما هو شفاءٌ ….”

“شِفاء” در جایی است که بیماری باشد.

بیایید در قرآن بگردیم و ببینیم “بیماری” چه هنگام به سراغ ما خواهد آمد؟

در سوره “شعراء"، آنجا که قهرمان توحید، حضرت ابراهیم علیه السلام، خدا را معرفی می کند:

” …..و الذی هو یطعمنی و یسقین    اذا مرضتُ فهو یشفین“   79 و 80

خدا به ما غذا و نوشیدنی می دهد. از خوردن و نوشیدن، اگر مریض شدیم؛ خدا شفا دهنده است.

پس بیماری از خوردن غذای بد و نوشیدن نوشیدنی بد ایجاد می شود. پس خوردنی، مردنی دارد!!

اگر در آیه ی بالا، “طعام” را علم بگیریم، می توان نتیجه گرفت که علم ناصحیح ما را بیمار می کند اما نه بیماری جسمی بلکه بیماری روحی یا به عبارت بهتر، بیماری قلبی.

نوشیدنی چی؟ آیا با نوشیدن بد نیز بیماری قلبی می گیریم؟ به آیه ی 93 از سوره بقره دقت کنید:

” و اُشربوا فی قلوبهم العجل بکفرهم”(با آب گوساله پرستی، دل آنها آبیاری شده بود).

یا گوساله پرستی در قلب هایشان، نوشانده شده بود. کنایه از اینکه محبت آنها به گوساله خیلی زیاد بود.

پس به جای نوشیدن در آیه ی 79/شعراء می گذاریم: محبت های نا به جا

ونتیجه می گیریم که: “علم ناصحیح” و “محبت های نا به جا” ما را بیمار می کنند، بیماری قلبی.

علم بی جا چیست؟ اطلاعات نا صحیح.

محبت نا به جا چیست؟ دوست داشتن پدر بیشتر از خدا و قرآن. دوست داشتن بچه بیش از امام زمان و …..

وقتی بیمار شدیم، چه کسی ما را شفا می دهد” “فهو یشفین”

قرآن به ما می گوید که چه علمی را یاد بگیرید و به چه کسی محبت کنید!