چه بخواهیم چه نخواهیم خدا این زندگی را به ما بخشیده است تا تجربه اش کنیم.
می توانست ما را به وجود نیاورد تا ما مجبور نباشیم با مشکلات، دست و پنجه نرم کنیم!
اما او ما را به وجود آورده است. او که مهربان و حکیم است!!
پس من باید قدر زندگی ام را بدانم. لطفی است که خدا در حقم کرده است و فرصتِ انسان شدن و تجربه ی انسان بودن را به من داده است!
پس مشکلات نه تنها مشکلات نیستند بلکه شکلات هستند.
استاد مرحومم، حاجیه خانم ابطحی که روحشان غرق در شادی باشد، می گفتند: این ها مشکلات نیستند، شکلات هستند.
جور دیگر باید نگریست. شکلات های رنگارنگ خدا را ببین و قدرشان را بدان!
نکند پس از مرگ آرزوی برگشت به دنیا را کنم و با حسرت بگویم ای کاش به این زندگی پرمصیبت و دردسر باز می گشتم و اشتباهاتم را جبران می کردم!
هنوز زنده ام!
ای خدا کمکم کن قدر تو را، قدر زندگی ام را، قدر اطرافیانم را و قدر شکلات هایت را بهتر و بیشتر از همیشه بدانم .
