به اندازه‌ای که به مبادی عقلیِ دستورات عبادی نزدیک شویم

به همان اندازه زمینه‌ی قلبی‌شدن آن‌ها راحت‌تر فراهم می‌شود

 و اعمال ما در حد قالب نمی‌ماند

و امکان ارتباط با صورت‌های ملکوتی اعمال بهتر پیش می‌آید.